Alles wat er thuis gebeurde bleef binnenshuis

Is het waar? Ingrijpende gebeurtenissen die in het leven je houding in de toekomst verandert? Het was gebruikelijk, gewoon en aan de orde van de dag. Géén socialmedia zoals wij dat heden ten dagen kennen. Cultuuroverdracht en beeldvorming was veel al afhankelijk van begrensde bronnen. In dit dorp bleef alles binnenshuis wat er thuis gebeurde.

Vanwege persoonlijke omstandigheden, welke ik buiten beschouwing laat, heb ik de naam van het slachtoffer gefingeerd.

Van oorsprong uit Noord-Holland en nu is Frederique woonachtig in Lelystad. Mijn verhalen over pesterijen heeft haar een persoonlijk boekje doen openen. Ik ken haar persoonlijk, maar destijds niet haar verhaal.

DE LEERKRACHT GOOIDE EEN STOFFER NAAR MIJN KOP

‘Op school werd je gepest en op school werd je in een hoekje gedrukt, geslagen en geschopt. Het verschil was dat ik er harder tegenin ging. Ik pikte dat niet. Gevolg was dat ik erger werd gepest en komt er een moment dat je opgeeft.’ Iedere dag kwam Frederique smekend thuis om niet meer naar school te hoeven. De maat was vol toen zij tegen haar vader zei: ‘De meester gooit een borstel naar mijn kop toe. Ik snap niet waarom ik dat verdiend heb. En mijn vader zei dan: nou is het klaar! Nu haal ik je van school. Binnen een maand zat ik op een andere school. Dat ging zó snel. Die cirkel van alles binnenshuis houden werd doorbroken in het dorp, door mij van school af te halen. En ja, dat is een begin.’

IN HET ZWEMBAD STOND ER ÉÉNTJE OP MIJN RUG TE SPRINGEN

Het dorpje was klein en het zwembad stond in het midden van het dorp. Alle scholen maakten gebruik van dit zwembad. ‘Dus wij komen daar. En ik kan mij nog heel goed de kinderen herinneren uit mijn oude klas. Ik werd geschopt en geslagen en eentje stond op mijn rug te springen. Een klasgenootje, Quinten, stond op en..’ Met een gedempt schreeuwende toon herhaalt zij zijn woorden: ‘Dat doe je niet met meiden! En daar moet je lief voor zijn zegt mijn moeder altijd!’ Frederique vertelt verder hoe Quinten het voor haar opnam: ‘En die ging beuken. Dat is de laatste keer geweest dat ik werd gepest.’

Lees ook
Leerkracht Jaap geeft zijn mening. Slachtoffer pesterijen gemakkelijk aan te wijzen.

SPIJT

‘Toen ben ik gaan pesten. Op de middelbare school is het omgedraaid. Ik heb daar enorm veel spijt van.’ Maud Pannekoek, een meisje, getergd door Frederique vanwege haar naam. ‘Het heeft één jaar geduurd en voor haar was dat jaar verschrikkelijk. Ik weet hoe het voelt. Om te voorkomen dat ik niet de pispaal wordt, noemde ik haar Havermout Pannenkoek. Straks word ik ook gepest en dan… Kan ik dan wel recht blijven staan? Red ik het dan wel? Want ja, dan voel je je verdrietig en alleen. De menigte pestte haar en ik deed mee. En Maud liep áltijd weg.’

Recentelijk is er weer contact geweest met Quinten en Maud. En hoe is deze confrontatie geweest? Hoe gebruikt Frederique haar pijnlijke ervaringen heden ten dagen? Benieuwd naar het hele verhaal? Lees meer

Op dit verhaal rust auteursrecht. Wilt u een tekst overnemen? Stuur ons dan een berichtje via Facebook.com/gezinenkind.
© 2019 Gezin en Kind – alle rechten voorbehouden