Van vertrouwde omgeving naar een asielmigrant tot een succesvolle carrière

Vanuit Ter Apel of Zevenaar met goed geluk door naar de rest van het land. Voor een grote groep vluchtelingen weliswaar de standaard route, maar van ieders verhaal gaan er geen twaalf in een dozijn.

Denk eens aan drie personen die je goed kent en later in het leven bent tegengekomen. Van wie ken je eigenlijk hun levensweg? Scoor je twee of drie, dan doe je het beter dan ik. Geboren in het Oostblok Joegoslavië, de oorlog meegemaakt en kruipend door de bossen op zoek naar veiligheid. Wist ik waar hij geboren was: check. Dat het zwaar was: check. Wat hij wezenlijk had meegemaakt voordat ik hem leerde kennen: dat vierkantje staat leeg.

‘HBO is mijn hoogst genoten opleiding tot nu toe en volgend jaar studeer ik verder. Ik vind dat je nooit bent uitgeleerd in het leven en je moet de dingen doen die je leuk vindt. Voor een lange periode heb ik management functies uitgevoerd waardoor ik mijn werkgever en mijzelf een stap vooruit heb gebracht. Nu heb ik een goed betaalde baan en krijg ik regelmatig serieuze aanbiedingen. Het kan alleen iets meer. Dus diegene die een nieuwe medewerker zoekt, vierduizend euro bruto graag! Dank je.’

VLUCHTEND OPZOEK NAAR VEILIGHEID

‘Ik was zeven toen wij uit ons land wegvluchtten.’ Hebben jullie de oorlog meegemaakt? Als antwoord krijg ik direct een ja. Oké, kan je die tijd nog terughalen in je herinneringen? ‘Ja en nee. Daar praat ik liever niet over.’ Het weglaten van woorden spreekt meer tot de verbeelding dan het toevoegen van uitleg.

‘Dan kom je deze kant op, op welke manier dan ook: door bossen kruipen, lopen of met de bus. Omdat je veiligheid zoekt doe je er alles aan om deze kant op te komen. ‘Wij kwamen terecht in slaapzalen met honderdtallen. ‘Wij sliepen in een open ruimte, dus de privacy was nul. Aan de andere kant heb je wat op te offeren, want je hebt niks en je wilt iets creëren. De vrijheid ging tot aan de hekken en daar kon je niet voorbij. Nu als nuchtere volwassene besef ik dat dit nodig was, om te voorkomen dat mensen alle kanten op zouden gaan. Toch was dit niet een fijn gevoel.’

HET RESULTAAT VAN VOLHOUDEN

‘Na een jarenlange zoektocht kregen wij een verblijfsvergunning. ‘We mochten eindelijk officieel werken. Hiervoor hadden mijn ouders veel minder mogelijkheden en rechten. Ik was jonger en dan draai je mee in het systeem. Ik ging naar school vanwege de leerplicht en studeerde later hoger onderwijs.’ Door hard werken en te investeren in scholing en zelfontwikkeling, vragen recruiters hem regelmatig voor managementfuncties in het analyseren en het verder ontwikkelen van de organisatie.

Lees ook
‘De meester gooit een borstel naar mijn kop toe. Ik snap niet waarom ik dat verdiend heb.’ – Frederique

IS HET DE OPOFFERING WAARD GEWEEST?

‘Voor 100 procent, er bestaat geen 110 procent, is het de opoffering waard geweest. Het land en de stad hebben ons met open armen ontvangen. Instanties als het gemeentehuis, Centrada en het Werkbedrijf, hebben ons de mogelijkheid geboden om hier te wonen en om al die andere stappen te kunnen maken. Wij zijn trots en dankbaar dat wij hier mogen zijn en hier onze kwaliteiten mogen inzetten om iets moois en duurzaams te creëren.’

‘Altijd en overal kan je iets bereiken, maar dan moet je zelf inzet tonen.’ – voormalig asielimmigrant

– Met deze woorden sloot hij het interview af. Ik ken hem persoonlijk en door dit interview nu ook zijn verhaal. Het begin van een zoektocht in onze vriendschap is gestart. Met bewondering en bewogenheid kan ik de eerste lijn in het vierkantje tekenen. –

Lees mijn complete interview + persoonlijke tips om een waardig bestaan op te bouwen.

Voor mij als startende blogger is het erg lastig om verhalen te publiceren van mensen die met naam vermeld willen worden en ook deze persoon heeft mij verzocht dit artikel anoniem te publiceren.