Dochter (9) huilend: “Kunnen we alsjeblieft verhuizen?”

1251
0
Share:

‘Zij schelden mij uit voor wc-bril, wc-bril, wc-bril!’ Haastig en buiten adem komt haar dochter van 9 binnen rennen. We staken het interview en ik heb mijn recorder even gestopt. Dit speelt zich al 4 jaar af in één van de straten in Lelystad.

BEGINPERIODE

‘Het begon toen Laura op een leeftijd kwam van vijf jaar dat zij zelfstandig buiten ging spelen en te maken kreeg met de andere kinderen uit de buurt.’ Suzanne ziet dat haar dochter thuis steeds meer verdrietiger wordt. De pesterijen zitten haar dochter dwars. ‘Toch ging de omgang met bepaalde kinderen wel goed, maar elke keer waren er een aantal kinderen die de sfeer in het groepje deden omslaan. En Laura, zij werd min of meer het pispaaltje…’, zegt Suzanne.

NIET WORDEN BEGREPEN

‘Drie jaar geleden, het was zomer, er rende een buurjongetje naar mij toe. Hij had gezien dat een andere buurjongentje zijn mannelijk lid probeerde te drukken tegen… Vervolgens heb ik aangifte gedaan. Daarna heb ik gesprekken met zijn moeder gehad. Als antwoord kreeg ik: Ja goed, je weet hoe kinderen zijn.

MAMA ALSJEBLIEFT!

‘Maar af en toe denk je: Dit gaat te ver, wanneer houdt het op? Het liep soms zo uit de hand dat Laura huilend smeekte: Mama alsjeblieft! Kunnen we niet verhuizen?! Ik wil verhuizen!’ Suzanne vertelt mij hoe zij Laura probeert uit te leggen dat verhuizen geen oplossing is: ‘Laura, het is erg en heel vervelend. Maar er is overal wel een kind waar je niet goed mee kan opschieten. Die vind je of niet leuk of niet aardig of met wie je ruzie krijgt. Het helpt niet altijd door te verhuizen, omdat je niet weet waar je zult wonen en hoe de kinderen zijn.’

Lees ook
Leerkracht Jaap geeft zijn mening. Slachtoffer pesterijen gemakkelijk aan te wijzen.

VERTROUWEN IN DE TOEKOMST

‘Ik heb vertrouwen dat het allemaal goedkomt. Er zal het één en ander bij haar blijven wat een stempel zal drukken in haar leven. Dit laatste geeft geen angst maar wel pijn en verdriet, want de plagende kinderen blijven komen en je kunt je kind niet altijd weghalen. De machteloosheid hierin is het ergste.’

De gebruikte namen zijn om privacy redenen gefingeerd.

Benieuwd naar het complete verhaal? Lees meer

Wij zijn opzoek naar jouw verhaal

Ben jij een slachtoffer van pesterijen, een ouder, leerkracht of heb je op een andere manier te maken gehad met pesterijen? Zou jij jouw verhaal (anoniem) met ons willen delen? Dan willen wij heel graag in contact met jou komen. Jouw verhaal kan veel betekenen voor anderen! Stuur ons een berichtje via Facebook zodat wij verder met jou kunnen praten.

Share: