Wow, dat had ik liever niet in haar gezien…

Deel 4

‘In het begin was Laura een meisje die de leerkrachten uitprobeert om de grenzen op te zoeken. De leerkrachten hadden de indruk dat Laura flink beschadigd was door haar langer op de vorige basisschool te houden dan goed voor haar was. De lat werd daar té hoog gelegd en dus werd zij onzeker. Het heeft een halfjaar geduurd voordat zij de ware ik durfde te laten zien. Op de nieuwe school liet Laura haar schouders letterlijk en figuurlijk zakken. Er kwam een rust in haar gezicht dat ook opviel bij de familieleden. Dit had ik eerder moeten doen eigenlijk…’

Biedt de nieuwe school iets wat andere scholen niet hebben?

‘Op deze school zijn er leerkrachten met klassenassistenten. De school is gericht op kinderen die prikkelgevoelig zijn. Er zijn dus meer mogelijkheden om

“Jij bent luidruchtig, ga maar op de gang zitten.”

prikkels af te schermen en de groep is niet groter dan elf kinderen. De leerkrachten zijn opgeleid om kinderen te onderwijzen die nét buiten de gemiddelde leerling ‘vallen’. Kinderen waar je rustiger mee moet praten omdat zij meer explosief zijn.’ Suzanne geeft een voorbeeld: ‘Op een gemiddelde basisschool wordt er gezegd: Jij bent luidruchtig, ga maar op de gang zitten.’ De benadering en de mate van geduld is anders. Ook krijgen de leerlingen op deze school meer ruimte om te zijn wie zij zijn, vindt Suzanne.

Er wordt ook een training Rots en Water gegeven, help dat?

‘Uhmm…ja… Het is nu afgerond, Laura heeft net haar certificaat van Rots en Water. Dat was één uurtje per week en kinderen worden getraind op hoe zij hunzelf kunnen beheersen, hoe te leren concentreren, hoe om te gaan met agressie en nog veel meer. Voorheen gooide Laura dingen van tafel, liep zij de klas boos en stampvoetend uit en gooide met de deur als zij kwaad was. Nu staat Laura zelf op als zij boos is en gaat zij in een kamertje zitten om tot rust te komen. Deze afspraak heeft zij gemaakt met haar juf.’

Kijk eens terug naar de afgelopen jaren, wat ziet u?

‘Laura was puur, voordat de pesterijen begonnen. Daarna is zij emotioneler geworden en nu krabbelt zij een beetje terug naar hoe zij was toen het goed ging. Mede door haar leeftijd gaat het beter, maar ik merk dat haar pure

“Daar zit ik af en toe van te kijken”

karakter er wel een knauw van gehad heeft. Ik zie ook dingen in haar waarvan ik denk: Wow, dat had ik liever niet in haar gezien. Toch zie ik nog wel het karakter van vroeger. Zij is zorgzaam voor anderen, medeleven heeft zij nog steeds wel, maar het allermooiste vind ik haar vergevingsgezindheid. Daar zit ik af en toe van te kijken, want ondanks dat kinderen haar uitschelden of uitdagen, kan zij daar overheen stappen. Nou, dat is wel goed. Dat was toen en dat is nu wel klaar… zegt zij dan. Ik heb dat ook wel, maar hoe zij dat heeft… Nee.’

Deel 5 staat online: 6 persoonlijke tips tegen pesten

Word op de hoogte gehouden van de volgende publicatie door ons te volgen op Facebook.